در بازدید انجام شده که به همیاری مشاوران جوان شهرداری منطقه 5 و دانشجویان انجمن علمی دانشگاه خیام برگزار شد، مشهود است که فرایندی مداوم و خودسازنده بر منطقه مسکونی حاکم است. در بازدید از خیابان سرخس که این قلمرو عمومی اکنون در تسلط مردمی است که با مبادله کالا از مناطق مختلف خصوصا روستاها در جداره اصلی خیابان متمایز شده است. این شیوه رفتاری به صراحت واضح است که برای آن برنامه ریزی نشده است. چرا که مجموعه تجاری چند طبقه در حال حاضر بصورت راکد و غیرفعال رها شده است و سخن از آن دارد که هدف برنامه ریزان این نبوده است. آنچه فرآیند برنامه ریزی انجام داده فراهم آوردن زمینه ای است که در آن بخشی از این منطقه ( خیابان سرخس) رونق پیدا کند. و حال شاهد آن هستیم که شیوه رفتاری مردم با برنامه های اجرا شده سازگاری ندارد. درلایه بعدی، بافت مسکونی متراکمی قرار دارد که بدون در نظر گرفتن امکانات مناسب برای زندگی و نیز عدم دسترسی مناسب در شرایط غیر ایمنی و غیر بهداشتی در حال سکونت هستند. شاید که با مداخلات فزاینده برنامه ریزی، بتوان بهمسکن با کیفیت دستیابی پیدا کرد و با بهبود و اصلاح سیاستها، آشکارتر و هدفمندتر به دنبال کیفیت بود. پس ازآن کنترل صریح و واضح شهرداری از نوع بهره برداری مردم و با استفاده از طرح های مبتنی بر طراحی معمارانه برای این بافت های مسکونی تهیه و معیارهایی به منظور توسعه و اصلاح و بهبود شیوه زندگی مردم آماده گردد.
قطعا این نوع تفکر نیاز به تخصص های حرفه ای در مدیران شهری و دست اندرکاران دارد و هر چندکه ساختار سازمانی مهم بوده ولی بدون ساختار فرهنگی امکان پذیر نیست. همه به همکاری یکدیگر نیاز دارند و برای دستیابی به کیفیت، بهبود، اصلاح و توسعه، دنبال کردن کار گروهی، مشورت کردن و برنامه ریزی بر حسب نوع درخواست ها با توجه به تخصص حائز اهمیت است.
امید است که گروه معماری و شهرسازی دانشگاه خیام با دنبال کردن موضوعات مطرح شده، بتواند جهتهمکاری با برنامه ریزان و مسئولین شهری منطقه 5 در خدمت مردم و شهروندان باشد. آنچه مهم است زندگی شهر درجریان است که خود به خود سخن می گوید.
