این همایش در تاریخ 7
اردیبهشت ماه 1398 با ارائه جناب آقای دکتر خاوری
و همچنین حمایت خانم مهندس صنعتی و خانم مهندس رستمی یزدی و همکاری انجمن
علمی برق دانشگاه خیام برگزار گردید.
FPGA یک مدار
مجتمع است که می توان آن را پس از اتمام فرآیند تولید ، مطابق نیاز طراح برنامه
ریزی نمود و روابط منطقی بین پایه های ورودی و خروجی را تغییر داد، از این رو به
این تراشه ها قابل برنامه ریزی می گویند.
آنچه طراح FPGA انجام می‌دهد برنامه‌نویسی به کمک
دستورات یک پردازنده نیست؛ بلکه طراحی سخت‌افزار دیجیتال است. به عبارت دیگر، طراح
باید از ابتدا یک مدار سخت‌افزاری دیجتالی را طراحی کند.
برنامه نویسی و طراحی مدارات با FPGA ها به طور
کلی به ۲ صورت انجام
می شود .
– با استفاده
از زبان های توصیف سخت افزاری مانند VHDL ، AHDL ،
HDL و
…
– با استفاده از طراحی
مدار
با استفاده
از زبان توصیف سخت افزار VHDL
می توان طرح و ایده سخت افزاری خود را بسته به نیاز
و تبحر در سخت افزار، در یکی از سطوح توصیف رفتاری ، سطح RTL با استفاده
از گیت ها و فیلیپ فلاپها و یا حتی در سطح ترانزیستور پیاده سازی نمایید و یا
اینکه در محیط شماتیکی مدار مورد نظر خود را ترسیم و سنتز نمایید.
سه جزء اصلی FPGA عبارتند از بلوکهای منطقی
(Logic Blocks) ، عناصری که برای اتصالات بکار می روند
(Integration Resources) و بلوکهای وروی و خروجی
(I/O Blocks)، ساختار و محتویات بلوکهای منطقی می تواند
خیلی ساده و یا خیلی پیچیده
به همراه یک فلیپ فلاپ باشد.
در این همایش سعی شد داشجویان به اهمیتFPGA پی برده و انگیزه لازم جهت یادگیری در آنها ایجاد گردد.
در پایان همایش تقدیرنامه ای جهت قدردانی به ایشان اهدا گردید.
